ทัศนีย-, ทัศนีย์ หมายถึง [ทัดสะนียะ-, ทัดสะนี] ว. น่าดู, งาม, ทรรศนีย์ ก็ใช้. (ป. ทสฺสนีย;ส. ทรฺศนีย).
น. ภาพที่น่าดู, มักใช้หมายถึงภูมิประเทศที่สวยงาม.
ดู ทัศน-, ทัศน์, ทัศนะ, ทัศนา.
[ทัดสะไน] ว. น่าดู, งาม. (แผลงมาจาก ทัศนีย์).
[ทัดสะนานุดตะริยะ] น. สิ่งที่เห็นอันประเสริฐ, การเห็นอันประเสริฐเช่นการเห็นธรรมของพระพุทธเจ้าเป็นต้น. (ป. ทสฺสนานุตฺตริย).
[ทันหะ, ทันหิ, ทันฮี] ว. มั่นคง, แข็งแรง, แน่นหนา, จัด. (ป.; ส. ทฺฤฒ,ทฺฤฒี).
[ทันหะ, ทันหิ, ทันฮี] ว. มั่นคง, แข็งแรง, แน่นหนา, จัด. (ป.; ส. ทฺฤฒ,ทฺฤฒี).
[ทันหะ, ทันหิ, ทันฮี] ว. มั่นคง, แข็งแรง, แน่นหนา, จัด. (ป.; ส. ทฺฤฒ,ทฺฤฒี).